معرفی کلی پیت بول ها (Pit bull)
سگ ها هرچه بزرگتر باشند، قدرت بدنی بیشتری هم دارند. اما با وجود آن که پیت بول ها هیکل های متوسطی دارند، یکی از قوی ترین نژاد ها هستند. هیکل آن ها عضلانی است و سر و فک پهنی دارند. آن ها منبع بی پایانی از انرژی هستند و خسته کردن آن ها کار بسیار سختی است. در نتیجه نیاز به ورزش و فعالیت بدنی زیادی دارند.
یک سگ پیت بول هیچ وقت نمی‌تواند به عنوان یک سگ آپارتمانی، نگهداری شود، چرا که آن ها به فضای زیادی نیاز دارند. حتی اگر آپارتمان شما بزرگ هم باشد باز هم نمی‌تواند محل زندگی مناسبی برای یک پیت بول باشد. آن ها نیاز دارند در جایی زندگی کنند که علاوه بر بزرگ بودن، بتوانند بدون آن که مانعی مانند مبل، مزاحمشان شود، به بازی و دویدن ادامه دهند تا بتوانند انرژی خود را تخلیه کنند، در غیر این صورت دچار خشم می‌شوند.
پیت بول ها خشن اما دوست داشتنی هستند و در روز حداقل یک ساعت نیاز به ورزش سنگین دارند، ورزش های سبک و پیاده روی معمولی به هیچ وجه نمی‌تواند انرژی فراوان آن ها را تخلیه کند. آن ها نمی‌توانند در خانه تنها بمانند و تمایل دارند در کنار اعضای خانواده باشند. آن ها به هیچ عنوان رابطه خوبی با باقی سگ ها ندارند و باید از زمان تولگی بر روی تربیت اجتماعی آن ها کار شود. پس اگر حوصله و یا وقت کافی برای سر و کله زدن با سگ خود را ندارید، پیت بول انتخاب مناسبی برای شما نیست.
آیا سگ پیت بول خطرناک است ؟
این اعتقاد که سگ پیت بول ها نژاد خطرناکی هستند و به راحتی به انسان حمله می کنند، در میان افراد بسیار رایج شده است. اما این باور غلط از کجا آغاز شده است؟ پیت بول ها به هیچ وجه رابطه خوبی با دیگر سگ ها ندارند، حتی هم نژادهای خودشان.
آن ها وقتی یک سگ را می‌بینند بی هیچ ترسی شروع به مبارزه می‌کنند. در واقع پیت بول ها برای مسابقات نبرد بین سگ ها پرورش داده شده‌اند و در میدان نبرد بسیار خوب عمل می‌کنند. به همین دلیل از قدیم این باور بین مردم مانده است که پیت بول خطرناک است. قدرت و توانایی بالای پیت بول ها در نبرد را، نمی توان انکار کرد، اما باید بدانید آن ها معمولاً از این توانایی علیه انسان ها استفاده نمی‌کنند.
تاریخچه نژاد سگ پیت بول
پیدایش پیت بول ها در انگلستان
تاریخچه پیداش سگ پیت بول اصیل به اوایل سال 1800 میلادی در انگلستان برمی‌گردد. سگ پیت بول از نسل نژاد “اولد انگلیش بولداگ” که نژادی شبیه به بولداگ های آمریکایی امروزی می‌باشند، هستند. از اولد انگلیش بولداگ ها در مسابقات گاو بازی استفاده می شد و به عنوان نژادی معروف بود که با گاوها به نبرد می‌پردازد.
پارلمان انگلیس در سال 1835 قانونی را وضع کرد و در آن استفاده از خرس و گاوها را به عنوان طعمه، ممنوع اعلام کرد. به همین دلیل توجه مردم به بازی‌ای به نام “شکار موش ها” جلب شد. در این بازی موش ها را در گودالی می‌انداختند و طرفین به نوبت سگ های خود را به داخل گودال می‌بردند، و هر سگی که بیشترین موش را شکار می‌کرد، به عنوان برنده اعلام می شد.
کمی بعد توجه مردم به “نبرد سگ ها” جلب شد، چرا که پنهان کردن این سرگرمی از چشم قانون راحت تر بود. در این نبردها لازم بود که سگ فرز و سریع باشد که این جزو ویژگی های اولد انگلیش بولداگ ها نبود، به همین دلیل بولداگ ها با نژاد “بول تریر” ترکیب شدند و اولین توله سگ هایی که ما امروزه آن ها را به عنوان پیت بول می‌شناسیم، در انگلستان به وجود آمدند. آن ها نژادی را به وجود آوردند که ویژگی های مورد نظرشان را داشته باشد و همچنین انسان را گاز نگیرد تا آن ها بتوانند راحت به گودال های شکار موش بروند و در کنار سگ هایشان باشند و آن ها را کنترل کنند.
ورود سگ پیتبول ها در آمریکا
مدت کوتاهی قبل از شروع جنگ داخلی، برخی از مردم انگستان به آمریکا مهاجرت کردند و پیت بول های خود را همراه با خود به آنجا بردند. در همین دوره زمانی بود که پیت بول ها به عنوان “پیت بول تریر آمریکایی” نام گذاری شدند. با وجود این که این پیت بول ها صرفاً برای مبارزه پرورش داده شده بودند، در کشور در حال توسعه آمریکا استفاده ارزشمند تری از آن ها شد.
در آمریکای در حال توسعه، از این حیوانات در نقش های مختلفی استفاده شد. آمریکایی ها آن ها را مسئول گله‌داری، مراقبت از خانواده در مقابل دزدها و حیوانات وحشی کردند و هم چنین از آن ها برای رفتن به شکار هم کمک گرفتند. رفتار دوستانه و وفادارانه پیت بول ها باعث شد که آن ها نه تنها به عنوان یک سگ برای کار بلکه به نژادی که همدم انسان است، تبدیل شوند. هم چنین از همان زمان پیت بول ها به دلیل رفتار دوستانه با کودکان، به “سگ پرستار بچه” هم معروف شدند.
مشخصات ظاهری سگ پیت بول
پیت بول ها سرهای بزرگ، گوشتی و چروکی دارند که به شکل مربع یا مستطیل هستند. بینی آن ها نسبتاً بزرگ است و سوراخ های بینی بزرگی هم دارند. فک آن ها پهن و بسیار پر قدرت است. سینه و گردن پیت بول ها نیز، پهن و قابل توجه است. پای پیت بول ها دایره‌ای شکل است و پاها و دمشان کوتاه است. آن ها بسیار چابک، محکم و با اعتماد به نفس راه می‌روند.
این نژاد دارای موهای کوتاه، محکم و براقی است. تنوع رنگی در پیت بول ها زیاد است ولی معمولاً به رنگ های قهوه ای تیره، سفید، سیاه و خاکستری یافت می‌شوند. بیشتر آن ها دو یا سه رنگ مختلف دارند. موهای آن ها نیاز به نگهداری نسبتاً کمی دارد و نیاز به نظافت روزانه ندارد. نژاد پیت بول ریزش موی کمی دارد. توصیه می‌شود دو بار در هفته موهای پیت بول خود را برس بکشید.
معمولاً پیت بول های نر از ماده ها بزرگ تر هستند، گرچه این تفاوت آن قدر قابل توجه نیست. قد نرها بدون در نظر گرفتن سر، بین 38-50 سانتی متر است؛ قد ماده ها به میانگین 35-48 سانتی متر می‌رسد. وزن پیت بول های نر میانگین بین 15-31 کیلوگرم و در پیت بول های ماده بین 13-27 کیلوگرم است. پیت بول ها معمولاً بدن های ورزشی و عضلانی دارند. هرچه مقدار عضلانی بودن پیت بول بیشتر باشد، قد و وزنش هم کمی بیشتر می‌شود.
غذای سگ پیت بول چیست ؟
بسیار مهم است که رژیم غذایی که برای پیت بول خود در نظر می‌گیرید، حاوی پروتئین زیاد و حبوبات کم باشد؛ پروتئین جزء اصلی رژیم غذایی در هر نژادی است. این حرف به ویژه در مورد نژاد هایی که مثل پیت بول اندازه های بزرگ و متوسطی دارند، صادق است. هفتاد درصد رژیم غذایی پیت بول باید از پروتئین تشکیل شده باشد. هم چنین وجود گوشت و یا پودر گوشت در غذای پیت بول اهمیت زیادی دارد. مراقب باشید در رژیم غذایی پیت بول از ذرت و سیب زمینی خام استفاده نکنید، زیرا بیشتر سگ ها به این مواد آلرژی دارند.
پیت بول بالغ روزانه باید یک یا دو بار تغذیه شود؛ اگر قصد دارید در دو وعده به پیت بول خود غذا دهید در هر وعده نیمی از غذای روزانه‌اش را به او بدهید. این نژاد به طور معمول، تمایل دارند که غذای خود را بدون جویدن بخورند که این می‌تواند مشکلاتی مانند اسهال و نفخ را به وجود بیاورد که جان آن ها را به خطر می‌اندازد.
استفاده از رژیمی با پروتئین بالا و حبوبات کم می‌تواند از نفخ شکم جلوگیری کند. اگر پیت بول شما عادت به سریع غذا خوردن دارد، در سه وعده به او غذا دهید و هرگز بلافاصله بعد از خوردن غذا با او ورزش نکنید. می‌توانید از غذای خشک که نسبتاً سالم تر است استفاده کنید.
غذای توله سگ پیت بول
تغذیه در توله های پیت بول اهمیت زیادی دارد، آن ها باید به خوبی تغذیه شوند تا در آینده سالم و قوی باشند. تا 12 هفتگی نیاز است روزانه، چهار وعده به توله غذا داده شود و بعد از سه ماهگی می توان این مقدار را به سه و در نهایت دو وعده کاهش داد. توله باید تا سه ماهگی، چهار وعده و در هر وعده یک چهارم لیوان غذا دریافت کند و وقتی که رشد او سریع تر شد، می‌توان دو لیوان دیگر به این میزان اضافه کرد.
نکات مهم نگهداری و تربیت توله سگ پیت بول
سگ پیت بول هم مانند دیگر سگ ها نیاز به آموزش دارد و باید این آموزش را از تولگی شروع کنید تا در بزرگسالی به مشکل بر نخورید. همان طور که اشاره شد، پیت بول ها برای نبرد استفاده می‌شدند و هنوز هم این عادت در آن ها وجود دارد و بلافاصله بعد از دیدن یک سگ آماده نبرد می‌شوند؛ برای حل این مسئله باید از کودکی پیت بول را اجتماعی کرد و در جمع سگ های دیگر قرار داد.
حتی اگر پیت بول شما به خوبی تربیت و اجتماعی شده باشد و به سگ های دیگر حمله نکند باز هم باید مراقب باشید. پیت بول ها در نبرد بسیار خوب هستند و معمولاً پیروز می‌شوند؛ اگر به پارک یا فضای بازی رفته‌اید و یک سگ دیگر قصد شروع مبارزه با پیت بول شما را دارد باید سریعاً مسئله را حل کنید و آن ها را از هم دور کنید؛ وگرنه اتفاق های ناخوشایندی خواهد افتاد.
نکته قابل توجه دیگر این است که در آموزش به پیت بول خود، صبر داشته باشید و عصبانی نشوید. به هیچ عنوان نباید سر پیت بول داد زد و یا او را تنبیه کرد. این کار باعث می‌شود که شما موفق به تربیت پیت بول خود نشوید و در بزرگسالی با مشکلاتی مانند خشم و رفتار بد او مواجه شوید.
توجه داشته باشید، پیت بول ها بسیار به صداها حساس هستند و سریع واکنش نشان می‌دهند. یکی از مهم ترین آموزش ها برای پیت بول، آموزش “ساکت بودن” است. اگر این آموزش به خوبی به پیت بول داده نشود در بزرگسالی به صداها حساس می‌شود و با شنیدن صداهای معمولی شروع به پارس کردن می کند.
بیماری های شایع میان پیت بول ها
پیت بول ها هم مانند باقی نژادها، ممکن است دچار بیماری هایی شوند. لازم است توجه شما به رفتار ها و علائم پیت بول خود باشد تا در صورت مشاهده هرگونه ناراحتی، هر چه سریع تر به دامپزشک مراجعه کنید تا پیت بول مورد معاینه تخصصی قرار گیرد.
یکی از بیماری های شایع بین پیت بول ها “کم کاری تیروئید و چاقی” است. این بیماری باعث می‌شود که بدن آن ها، مقدار کمی هورمون تحریک کننده تیروئید را ترشح کند و باعث چاقی و مشکلات دیگری شود. از علائم مهم این بیماری می‌شود به: چاقی، ریزش مو، خشکی پوست، تغییرات رفتاری و سایر مشکلات پوستی اشاره کرد. اگر با این علائم برخورد کردید، هرچه سریع تر با یک دامپزشک مشورت کنید.
یکی دیگر از بیماری های رایج این نژاد “دیسپلازی مفصل ران” است. این یک بیماری ژنتیکی است و باعث ایجاد مشکل در مفصل ران پیت بول می‌شود و راه رفتن را برای او مشکل می‌کند. اگر علائمی مانند لنگی، دشواری در راه رفتن و نداشتن توانایی تمرین را در پیت بول خود مشاهده کردید، ضروری است برای معاینه تخصصی اقدام کنید.
پیت بول ها مستعد بیماری ها و حساسیت های پوستی زیادی هستند که علائم این بیماری ها واضح است. بیماری های پوستی معمولاً به راحتی توسط دامپزشک درمان می‌شوند.
قیمت سگ پیت بول آمریکایی در ایران
هزینه میانگین جهت خرید سگ پیت بول در ایران تقریبا 500 دلار (13 میلیون تومان) میباشد. توصیه ما به شما این است که به جای پرداخت مبالغ زیاد جهت خرید این سگ، با ارائه مشخصات مورد نظرات به مراکز مربوطه سعی کنید که سگ مورد نظر را پیدا کرده و به سرپرستی بگیرید. شما با این کار گام بزرگی جهت جلوگیری از سو استفاده فروشندگان و دلالان حیوانات خانگی برداشته و باعث رواج یافتن فرهنگ صحیح و زیبای به سرپرستی گرفتن میشوید.
نکته هایی که قبل از به سرپرستی گرفتن یک سگ پیت بول لازم است بدانید
- توجه داشته باشید که پیت بول ها سگ های نگهبان خوبی نیستند. معمولاً افراد به دلیل چهره خشن و با ابهت پیت بول فکر می‌کنند که این نژاد می‌تواند نگهبان خوبی باشد، اما باید بدانید پیت بول ها به انسان ها علاقه زیادی دارند و احتمالاً اگر دزدی به خانه شما بیاید، پیت بول به جای حمله، تلاش می‌کند که با او دوست شود.
- تمام صاحبان پیت بول باید یک “برک استک” داشته باشند. برک استک وسیله‌ای است که اگر پیت بول شما با یک سگ درگیر شد می‌توانید آن را بین دندان های عقبی پیت بول قرار دهید و دهان او را باز کنید.
سخن پایانی
همان طور که مشاهده کردید، پیت بول ها در صورتی که از زمان تولگی، به درستی تربیت شوند، می توانند دوست خوب و بدون خطری برای شما و حتی دیگر سگ ها باشند. به نظر شما چه نکات دیگری در تربیت و نگهداری این نژاد لازم است که رعایت شود؟ از این که تجربیات و نظرات خود را با ما به اشتراک می گذارید از شما سپاس گزاریم.
?
???